Wodanseiken

Deze prachtige oude eiken werden al in het midden van 19de eeuw ontdekt door landschapschilders zoals Johannes Warnardus Bilders en zijn zoon Gerard. In dit gebied rond Oosterbeek en Wolfheze ontstaat de eerste schilderskolonie van ons land. Het werd ook wel de Oosterbeekse school genoemd of het Hollandsche Barbizon, naar de Franse plaats Barbizon. Daar begon met met buiten schilderen, wat de Oosterbeekse schilders ook deden. Dit was mogelijk door de uitvinding van de verftube.

De naam 'Wodanseiken' is verzonnen door de 19de eeuwse schilder J.W. Bilders. Hij vond dit een mythische plek waar de Germaanse goden Wodan en Thor huisden.

Ulbe Anema schrijft:

In de schaduw van deze eeuwenoude eiken aan de Papiermolenbeek en de noordelijk daarvan gelegen Wolfhezerbeek ligt de ‘gewijde’ plek waar Johannes Warnardus Bilders (1811-1890) een doopplechtigheid hield. Deze vond op of rond zijn verjaardag op 18 augustus plaats. Het moet een bijzondere vertoning zijn geweest: de ceremonie die Bilders halverwege de negentiende eeuw ’s zomers organiseerde in de bossen bij Wolfheze. Met kruiwagens met eten en drank liep een grote groep van in Oosterbeek verblijvende kunstenaars (soms meer dan dertig) van Oosterbeek naar de Papiermolenbeek in Wolfheze. Daar werd een kruiwagen op z’n kop in het water gezet, Bilders, als druïde verkleed, daarop staande, de dopeling daarvoor. Onder de plechtige woorden van Bilders, waarbij de dopeling moest zweren steeds met ernst die plaats te betreden waar Wodan en Thor huisden, werden hem handen vol water toebedeeld. Volgens de overlevering maakte hij er een hele show van die eindigde met zang en dans.

Lees het hele artikel van Ulbe Anema of loop mee met Ulbe en Joris met de podwalk (=audiotour) Wodanseiken.